مسایلی چون بیماری، اعتیاد به الکل و مواد مخدر زمینهای میسازند که فیلم بهجای پیمودن مسیر داستانی غرق در مشکلات روحی و روانی قهرمان و از شکل افتادن اندامی او و گذر زمانی در بیحالی و توهم و دیدن تصاویر معوج و اشکال هندسی با رنگهای اغراقشده و دوار بشود. این فضاها بهانهای هستند برای لحنهای وحشت، فانتزی و اسرارآمیز که به دلهره (تریلِر) آمیخته شدهاند.
فیلم سفر (کُرمَن-۱۹۶۷) را سرآغازی بر فیلمهای هپروتی دانستهاند. بیشتر این گروه فیلمها قصد آمیختن سنت روایی اروپایی به مسیر داستانگویی را دارند. با اینحال فیلمهایی چون تشییع جنازهی گل رُز (۱۹۶۹) بهکارگردانی توشیو ماتسوموتو هم هستند که در ژاپن ساخته شدهاند. فیلم ۴۰۴: اشتباه یافت نشد (رامان -۲۰۱۱) ساختهی از هند فضای حاکم بر ذهن کاربری رایانهای را برای تصاویر متوهم و غیبوظاهرشدنهای در این آثار مناسب دیده است.
سنت معمول این آثار مصرف مواد است که چنین عرصهی رواییای را به فیلمهای مستند در مورد گروههای موسیقی پاپ و راک هم میکشاند. برخاستن عقرب (۱۹۶۴) ساختهی کِنِت اَنگِر را برخی در بین فیلمهای تجربی از نخستینهای این نمونه آثار میدانند.
نکتهی مهمی که این فیلمها نمایندگی میکنند، تصاویری است که از چشم قهرمان دیده میشوند. این پدیده که به بینندگی هویت و قابلیت نمایشی میدهد با این فیلمها امکان بروز در تاریخ سینما یافت. تصاویری که به ما/بینندگان یادآوری میکند که این صحنههایی است که شما نمیبینید بلکه قهرمان میبیند. تضاد در دیدن/باخبری ما، که بین رویت خود و قهرمان فاصلهای در نظر میگیریم، به فیلم هویت خاص و یکهای میبخشد. نوشتههایی که برروی تصویر میآیند، اعداد و استفادهی مقبول از لنز فیش آی از شمار تمهیدات این فیلمهاست. همچنین تصویری که با ضرب بالا به هم پیوند میخورند. تبدیل کردن دوربین به عبور سریع از مسیر استوانهمانند (تونل) که یک ذره را با پیشروی بزرگ میکنند و به جستجو (زوم) در نقشه روی رایانه (گوگل مَپ) شبیه است: نامحدود (بِرگِر -2011). نامحدود از این نظر فیلم خاصی است که قهرمان هپروتی را برخلاف سنت این گروه فیلمها درمانده تصویر نمیکند. او به ابرقهرمانی تبدیل میشود. هرچند قرص معرفی شده در فیلم واقعی نبود اما در واقعیت کسانی برای فروش محصولات خود از نام این فیلم استفاده کردند و بین مصرفکنندگان قرص هم صفتِ لیمیتلِس (Limitless) رایج شد، ازجمله در فارسی.
ژانرهای سینمایی